اعتیاد به بازی‌های ویدئویی کودکان

در 18 ژوئن، سازمان بهداشت جهانی (WHO) به طور رسمی اعتیاد به بازی ویدئویی را به لیست بیماری‌ها اضافه کرد. در حال حاضر، اعتیاد به بازی ویدیویی به عنوان یک نگرانی، نه اختلال در DSM ذکر شده است.

در حالی که بازی ویدئویی می توانند سرگرم کننده باشند و حتی فرصت های یادگیری برای بچه ها و بزرگسالان فراهم کنند، اگر روی میزان استفاده روزانه آن کنترل نداشته باشند مشکلاتی بوجود می آید. از دیگر نشانه های مشکل بازی ویدئویی تاخیر در انجام فعالیت روزمره است. سومین معیار تشخیص آن است که زمان بازی به مرور افزایش می یابد و منجر به پیامدهای منفی از جمله عدم انجام تکالیف، نداشتن وقت برای دوستان و خانواده و یا خواب آلودگی ، می‌شود.

لازم بذکر است کودکان و همچنین بزرگسالان نباید به مدت طولانی به صفحه نمایش نگاه کنند، زیرا با اینکه به عنوان اختلال شناخته نشده اما برای سلامتی بسیار مضر است. در عین حال که، تماشای ویدئو، پیام کوتاه، ایمیل، بازدید از سایت های رسانه اجتماعی و چت، فعالیت های لذت بخش و مفید هستند؛ اما صرف بیش از چند ساعت در روز منجر به مسائل روانی و بهداشتی می گردد.

زیاد نگاه کردن به صفحه نمایش می تواند منجر به اضطراب، پایین آمدن نمرات ، کاهش خواب، افزایش وزن، عدم آمادگی جسمانی و افسردگی در کودکان شود. متأسفانه، ممکن است والدین برای دور نگه داشتن فرزندشان از این بازی ها از شیوه تنبیه کلامی با فیزیکی استفاده کنند. بهتر است در این موارد از روانشناس، مشاور مدرسه یا متخصص بهداشت روانی کمک بگیرید و الگوهای مثبت را جایگزین این عادت های منفی کنید. برای مثال تصمیم بگیرید همه اعضای خانواده زمان نگاه کردن به موبایل و کامپیوتر و … را کم و در فعالیت های خانوادگی بیشتر شرکت کرده و همدیگر را به استفاده بهتر از این وسایل تشویق کنید.