متخصصان معتقدند بهتر است كودكان زير 3 سال با بازی های کامپیوتری ، ويديويي و موبایل آشنا نشوند و تا آنجا كه ممكن است با اسباب بازي هاي قابل لمس و واقعي مثل لگو و خانه سازي و … سرگرم گردند. در واقع اسباب بازيهاي انتزاعي براي اين سن اصلا پیشنهاد نمی گردد.
متخصصان علوم کامپیوتر با همکاری روانشناسان اینترنت طراحی بسیار ماهرانه و هنرمندانه برای بازی های کامپیوتری انجام می دهند، به طوری که بتواند از سیستم پاداش در صعودِ مرحله به مرحله – در جهت ایجاد حداکثرِ هیجان – نهایت استفاده را ببرند. این پاداش و هیجان موجب آزاد شدن مواد محرک درون مغز که علت اصلی خاصیت عادت آور این گونه بازی هاست، می شود.
در صورتی که کودک زیر ۵ سال شما به بازی های کامپیوتری دسترسی پیدا کرده است و برای او عادت شده ، باید هم اکنون به فکر شروع قانون و تعیین حدود برای بکارگیری این بازی ها باشید .
متخصصان حداکثر زمان مجاز برای استفاده از انواع صفحه نمایشگر ( تلویزیون – موبایل – کامپیوتر و …) را بین یک با حداکثر دو ساعت در روز میدانند. در صورتی که کودکان شما فقط 45 دقیقه از وقت خود را برای بازی کامپیوتری و برنامه تلویزیونی بگذراند، جای نگرانی نیست. ولی اگر ساعت ها جلوی کامپیوتر باشند، یعنی بیش از حد مشغول بازی کامپیوتری هستند.
روش های متفاوتی برای کنترل میزان بازی کامپیوتری کودکان وجود دارد:
- بازی کردن همراه کودک تا بتوان زمان را کنترل کرد.
- به فرزند خود نگویید؛ روزی چند ساعت را برای بازیهای ویدئویی و یا بازی با تبلت صرف میکنید، آیا این زمان برای این کار زیاد نیست؟ این جمله خیلی مبهم است. درعوض بگویید:«روزهایی که مدارس شروع میشوند، میتوانی یک ساعت بازی ویدئویی انجام دهید»
- از بازی های کامپیوتری به عنوان جایزه استفاده کنید .با فرزندتان صحبت کنید تا تکالیف درسیاش را انجام نداده باشد، حق بازی کردن ندارد. از این برنامه ها به عنوان انگیزه ای برای انجام کارهای مهم نظیر تکالیف مدرسه یا کارهای منزل استفاده کنید.
- یادتان باشد که فرزندتان باید با عواقب قانونی که برایش وضع کردهاید، آشنا شود. اطمینان حاصل کنید وقتی که قوانین را وضع میکنید، آنها معنی عواقب را درک میکنند. اگر عواقب قانون شکنی فرزندتان نامفهوم باشد، این کار فقط باعث سردرگمی شان میشود.
- روش محروم کردن را به کار بگیرید.هنگامی که روش های فوق موفق واقع نشد کامپیوتر را قفل کنید و یا اینکه سیم آن را بیرون بکشید. به تدریج به او بفهمانید نتیجه سوء استفاده از امکانات چه خواهد بود و مدت زمان محروم شدن از کامپیوتر را برای او مشخص کنید.
- استفاده از تایمر برای اینکه، فرزندتان از زمانی که برایش اتخاذ کردهاید، خارج نشود، بسیار ضروری است. تایمر میتواند لحظه پایان بازی را به فرزندتان گوشزد کند. توجه داشته باشید که بچهها برای تغییر کردن مقاومت میکنند. هشدار دادن به آنها از این که وقت بازیش رو به پایان است، به آنها اجازه میدهد تا راحتر از بازیهای مجازی دل بکنند.
- یک روش خوب برای کنترل کودکان در هنگام بازی، قرار دادن سیستم بازیشان در یک اتاق مشترک است. اگر شما سیستم بازی کودکتان را در اتاق خوابش قرار دهید، شاید یادتان برود تا او را تحت نظر داشته باشید. قرار دادن سیستم بازی در اتاق مشترک باعث میشود، کودکتان احساس کند، کسی مراقب اوست و تا جایی که امکان دارد، قانون شکنی نمیکند.
- اجازه دهید فرزند شما گاهی اوقات فعالیتی را که دوست دارد، خودش انتخاب کند. توجه داشته باشید مجبور کردن بچهها برای انجام کاری که میلی برای انجام آن ندارند، میتواند باعث سرخوردگی آنها شود. تا جایی که امکان دارد، بچهها را مجبور به کاری نکنید، چرا که ممکن است با نتیجه کاملا معکوسی روبه رو شوید.
افزودن دیدگاه